Habitueel mondademen is de gewoonte om in rust de lippen niet te sluiten, waarbij er niet door de neus wordt geademd. De functie van de neus bestaat onder andere uit het bevochtigen, verwarmen en reinigen van de ingeademde lucht. Bij mondademen vervallen deze gunstige eigenschappen.

Mondademen heeft verschillende gevolgen. De mond droogt uit. Er is daardoor minder speeksel in de mond aanwezig waardoor er veel minder geslikt hoeft te  worden. Dit heeft tot gevolg dat de buis van Eustachius, die de neusholte met het oor verbindt, te weinig wordt geopend. De kans op oorontstekingen en andere gezondheidsproblemen neemt hierdoor toe (bijvoorbeeld tandvleesontstekingen en bronchitis). Ook kunnen door mondademen de voortanden naar voren gaan staan, vanwege het wegvallen van de druk van de lippen op de tanden. Tevens komt een smal gehemelte voor en in meer of mindere mate kwijlen. 

Hieronder kunt u een artikel downloaden met de resultaten van een onderzoek over habitueel mondademen. Dit onderzoek is uitgevoerd door N.K. Idema en Prof. P.H. Damsté.